Getuigenissen
‘Het (DOP-VBB) is een toffe groep, die oplossingen zoeken voor je problemen. Ze gaan op zoek naar de basis, naar wat er onder zit en ze geven niet op en zetten door tot ze het opgelost hebben. En dat vind ik tof van hen, dat ze het niet opgeven, dat ze niet alleen zeggen ‘je moet dat of dat doen’, maar dat ze samen gaan zoeken tot de juiste oplossing gevonden is.’
‘De grootste verandering voor mij is dat ik nu wel durf te praten over de handicap van mijn dochter, dat ik hulp durf vragen en aanvaarden, dat kon ik vroeger niet. Ik kan er nu ook beter over praten met mijn kinderen en heb meer rust. En mijn dochter is meer blij. Zij gaat nu graag naar school en is flink.’
Wat heel goed is aan DOP, dat er ook heel persoonlijk wordt gekeken voor hem. In het begin werd er echt gesteld / gevraagd: wat is er wat jij wil en wil bereiken? Waar heb jij hulp bij nodig? En dat er begrip was voor zijn situatie. Dat doet wel veel.’
‘Het verschil tussen iemand die geen DOP heeft en iemand die DOP heeft is dat iemand die geen DOP heeft eigenlijk van niets weet en alles zelf moet zoeken... Dat is het verschil tussen iemand die DOP heeft in vergelijking met iemand die van niets weet en alles zelf moet uitzoeken, daar ben ik me van bewust geworden en ook het besef dat ik het misschien zelf ook wel zou kunnen opzoeken, dat er veel diensten zijn die ons kunnen helpen.’
|
‘Weet je waar dat boek (Ondersteuningsplan) mij aan deed denken? Aan een portfolio dat ik heb moeten maken voor mijn eindwerk. Maar dit boek ging dan over mijn zoon. Als je dat boek leest dan weet je wat hij nodig heeft, wat hij mankeert, en wat hij allemaal heeft meegemaakt.’
‘En ik vind nu dat ik op goeie weg ben. Er is veel veranderd. Ik heb nu vrienden, op wie ik kan tellen, waar ik zeker van ben.’
Maar door het (ondersteuningsplan) te overlopen ben ik wel tot het besef gekomen dat het een indrukwekkend jaar geweest is. Ik heb gezien dat ik bij de start zeer diep zat, dat ik toen nog morfine nam voor mijn pijn en omdat ik het niet meer wist allemaal. En als ik het dan doorblader, zie ik welke stappen er toen allemaal gezet geweest zijn en dat is wel indrukwekkend.’
‘Een resultaat van dit proces én van het proces met DOP is dat we ervaren hebben dat mijn zus veel socialer is dan we altijd gedacht hebben, en veel minder een beschermde omgeving opzoekt. En dat zij dus ook een potentieel had om zich sociaal anders te gaan gedragen. Dat is voor mij ook een van de resultaten daarvan geweest. In die zin hebben we allemaal mentale stappen gezet die niet evident waren... Voor het DOP-proces hadden we allerlei ideeën, maar geen duidelijk beeld van wat we zouden gaan doen. DOP heeft ons echt geholpen om dat voor onszelf helder te zetten. En ook om beter om te gaan met alle morele dilemma’s en emoties die hiermee gepaard gaan.’
|
Citaten uit de interviews met cliënten (2016). Met dank aan Lus vzw voor de ondersteuning bij de bevraging.
